دشت لار، یکی از زیباترین و قشنگ‌ترین دشت‌های ایران است که در مرز دو استان تهران و مازندران جای گرفته است. این دشت در طول تاریخ به‌دلیل داشتن آب‌وهوای خنک و دلپذیر، مناظر تماشایی با گل‌های زرد و شقایق‌های قرمز و وجود چشمه‌سارهای فراوان همیشه مورد توجه قرار گرفته است و از تفرجگاه‌های ییلاقی شاهان و حاکمان بود. در گذشته، لار بخشی از ناحیه تاریخی قصران از توابع طبرستان به شمار می‌رفت و با نام دشت لار قصران شناخته می‌شد.
دشت لار ۷۳ هکتار و ۵۰۰ مترمربع مساحت دارد. این دشت رویایی و دل‌نواز در سال ۱۳۵۴ به نام پارک ملی ثبت شد و جزو مناطق حفاظت شده سازمان محیط‌زیست کشور قرار گرفت. بر اساس مصوبه شورای عالی حفاظت محیط‌زیست دشت لار از سال ۱۳۶۱ به‌عنوان منطقه حفاظت شده اداره می‌شود و از سال ۱۳۷۰ نیز برخی از مناطق بالغ بر ۵۶ هزار هکتار، جزو منطقه شکار و تیراندازی ممنوع قرار گرفته است.
این دشت در شرقی‌ترین قسمت‌های شمیرانات تهران، در مرز مازندران و تهران و در دامنه قله دماوند جای گرفته است. از نظر تقسیمات کشوری، بخش شمالی و شمال شرقی دشت لار در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران و بخش جنوبی و جنوب غربی آن در لواسانات شهرستان شمیران در استان تهران واقع شده است.
دشت لار از شمال به کوه‌های شهرستان نور مازندران، از شرق و شمال شرقی به کوه دماوند، از جنوب شرق به ایرا، شهرستان دماوند و پلور مازندران، از جنوب به افجه، امامه، لواسان بزرگ و از غرب به خاتون بارگاه و گرمابدر منتهی می‌شود.
.
منبع: کجارو | https://www.kojaro.com
