ارفع ده دنیایی زیبایی و شگفتی را روی ارتفاعات بلند در خود جمع کرده است. آسمان ارفع ده به رنگ آبی نقاشی‌های کودکان است و ابرهای سفید در بالای سر، به‌ شکل‌های مختلف درمی‌آیند. وجود درخت‌ها و درختچه‌های منحصر‌ به ‌فردی مانند سف، تل، تلکا، زرشک، آلاش و لازه به‌همراه گیاهان ریشه‌دار وحشی نظیر ازگل، ولیک، زال زالک، سولس و ته دونه بر جذابیت‌های جنگلی این منطقه افزوده است.

اگر به چشمه پراو بروید و از سرچشمه‌ آن به پایین که نگاه کنید، شاخه‌های زیادی از آب را می‌بینید که به زندگی جان می‌دهند و مسیر حیات را در پیش می‌گیرند. اگر از این آب ننوشید، زحمت تمام راهی را که آمده‌اید به هدر می‌رود.

دهانه‌ غار اسپهبد خورشید، روستای کمرپشت و چند روستای دیگر در جلوی چشم در دامنه‌ کوه، خودنمایی می‌کند. در مسیر برگشت، هنگامی که به روستای ارفع ده می‌رسید،‌ شاید برخی محلی‌های مهمان‌نواز برای صرف چای از شما دعوت کنند. گویا در زمستان‌ها فقط پنج خانواده در روستا می‌مانند و بقیه به شهر می‌روند. در این ده، مدرسه و درمانگاه وجود ندارد و اگر کسی بیمار شود باید به پایگاه هلال احمر برود.

.
منبع: لیدوماتریپ | https://lidomatrip.com