زینالعابدین حائری مازندرانی روحانی شیعه قرن ۱۳ قمری بود. در سال ۱۲۲۷ هجری قمری در بابل متولد شد. در آغاز نزد سعیدالعلما مازندرانی و جعفر سیرجانی تحصیل دانش کرد و سپس راهی عتبات شد. استادان او در عراق سید ابراهیم قزوینی، محمدحسن نجفی و میرزا محمد هندی بودند. ترقی او از زمانی آغاز شد که نجفی او را جوانی خردمند و تودار یافت و از اینرو مباشر و محاسب امور شخصی خود ساختش. او پس از رسیدن به درجه اجتهاد، پیروان بسیاری در ایران و هند و ترکستان یافت. پیروان او به خصوص از هندیان بودند که به سفارش استادش میرزا محمد هندی به وی گرویدند. از او آثاری ارزنده در فقه شیعه به جای مانده است. او در ۱۶ ذیالقعده ۱۳۰۶ در نجف وفات یافت.
.
منابع:
.http://www.bmsm.blogfa.com