آتر: آذر، اخگر، آتش

آرمه

آشره

اریکا: نام روستایی در استان مازندران

اشلی: نام کوهی در مازندران

الیکا: نام روستایی در مازندران به معنی مال بسیار، دارایی فراوان؛ آلبالوی جنگلی که در جنگلهای مازندران و حاشیه دریای خزر یافت می شود.

بدری

به مونی: به مانند

ترمه: نوعی پارچه با نقش های زیبا

ترنم: آواز، نغمه

تِرنه: شادابی، جذابیت؛ کاربرد در روستاهای مازندران

تساپه: “تسا” یا “تیسا” یعنی برهنه، خالی، خالص و “په” یعنی لنگه، و “تیساپه” یعنی بی لنگه

تنی: در گویش مازندران یعنی شکوفه

تی تی: معنی شکوفه است

تلکا: نام درخت

توسکا: نام درخت

تیسا: خالص

تیسا ناز: در گویش مازندران مرکب از تیسا (خالص) + ناز (زیبا)

تتیسا یا تیتیسا: شکوفه، به مانند شکوفه

تیلدا: برگرفته از گِل (اشاره به انسان که وجودش برگرفته از خاک است)

خورشید (اسپهبد خورشید در ناحیه جنوبی سواد کوه)

دلکش: جذب کننده دل، دلربا، دلپذیر

دلوسه: دلخواه

دوکا

دیما: یعنی زیبارو؛ دیم یعنی رخساره و رو + الف اسم ساز

دیماه: زیبارو؛ آنکه صورتش مثل ماه است.

راشا

راشر

روجا: درخشان ترین ستاره شب، آخرین ستاره که تا سپیده صبح می درخشد؛ ستاره صبح

روشا: چوبی بزرگ برای کندن گردو از درخت

ریرا: در گویش مازندران به معنی “بیدار باش”، “به هوش باش”

سانیا: در گویش مازندران به معنی سایه روشن جنگل

سرگل

شبره: شبنم

شکال: در گویش مازندران آهو

شوکا: نام آهوی وحشی

شهربانو: شمشاد خانم

گیلانه

گالِک به معنی گُلِ کوچک

ماتیسا: ماهتیسا، در گویش مازندران به معنی ماه تنها است.

ماتینا: در گویش مازندرانی ماتینا یعنی گل سرخ،

ماه تتی: شکوفه ماه، مهتاب

میانا: یعنی آفتابی و روشن که میانا هم اسم مازندرانی

ماجان: معجن، ماهگان، مانند ماه، نام قدیم رودی در اطراف شاهرود

مانلی: مازندرانی بمان برایم: اَعلام: نام شخصیتی در شعر علی اسفندیاری: نیما یوشیج ؛ مانلی در ثبت احوال نام دخترانه است.

ماهتو: مهتاب

مسل

میترا: شاهزاده مازندرانی

میشکا: میچکا، گنجشک در زبان مازندرانی

مها: در گویش مازندران ابر

نار تی تی: به معنی شکوفه انار

ناریسا: مانند انار

ناکتا: ناک= یک نوع گلابی، تا = مانند؛ دختر شیرین مثل گلابی

نجمه: نام نوعی سبک ساز در مازندرانی؛ اسم عربی هم هست و از این حیث از دید خیلی از پدرمادرها اسم مذهبی دختر به حساب می آید.

معنی اسم نوشیکا: آهوی تازه به دنیا آمده، بچه آهو

نیشا: غنچه

وارش: باران

وندای

ونوشه = گل بنفشه

وهار به معنی بهار

یالمند( تیرکمان، قوس و قزح)

آییل(پری شاهرخ، نوعی پرنده)

هارای(گریه ،فغان)

ووشه(خوشه)

وارش(باران)

پامچال(نوعی گل)

تال(نیلوفر وحشی)

گِئشه(عروس، عروسک)

تی‌تی(شکوفه)

ناجه(آرزو)

نیلو(اسم مکان در اشکورات)

نینای(عروسک)

اَرسو( اشک غم و شادی)

الیزه( اسم محلی در رودبار)

آمولای(پروانه)

برفانک(پرنده‌ای از انواع سهره)

بی‌بی(کرم ابریشم)

پاپلی(پروانه)

پرزه(آهو)

ترمی(مه)

تلایه(صبح خیلی زود)

چولی(چکاوک)

روجا(ستاره)

ساره(ستاره)

سیتکا(مرغ مینا)

شامار( ملکه، بهترین مادر)

لیرو(گلی زرد رنگ با ساقه بلند و بسیار معطر)

ماسو(روشنایی ماه)

ملیجه(گنجشک)

رزِ ووشه(خوشه انگور)

ایسپیلی( گیاه گل‌دار آدونتیس تابستانه)

مهتو شب(شب مهتابی)

گول‌صفا(گل لاله‌عباسی)

گول‌تره(نیلوفر صحرایی)

کاس‌خانم( دختری که چشمان زاغ(آبی) دارد)

نازبداشته(ناز پرورده)

مستوره(نمونه)

کاسی(از اسامی دخترانه روستایی و به معنی چشم زاغ)

کاس‌گول(از دیگر نام‌های محلی گیاه سوته‌واش است که از گل‌های وحشی صحرایی به حساب می‌آید و به نام گل استکانی در منازل می‌کارند)

مریم‌بانو(گوش‌ماهی یا صدف‌های به رشته در آورده و گردن‌بند شده)

پلهام(گل صورتی و سفید با مزه بادام تلخ و میوه سیاه)

سیلانی( پرنده‌ای با سینه سفید و بال‌های سیاه که از گنجشک بزرگتر است)

کِلِکا(دختر کوچک)

گیلِ‌کور

کوره‌کا(دختر کوچک)
.

منبع: تانما | http://tanama.ir