ابوسهل بیژن بن رستم از ریاضی دانان و منجمین نامی ایران در نیمه دوم قرن چهارم و اوایل قرن پنجم ه . ق است . از دوران اولیه زندگانی او اطلاعات چندان دقیقی دردست نیست . همین قدر مشخص است که اصل وی از جبال طبرستان است و به همین جهت بوده که “ابوسهل کوهی” ملقب گردید .

این ریاضی دان عالی قدر معاصر ابوعلی سینا و ابوریحان بیرونی وبه قولی استاد ابوعلی سینا بوده است . وی پس از فراگیری دانش مقدماتی به سبب علاقه و استعدادی که در زمینه های ریاضی و نجوم داشته به تکمیل تحصیلات خویش دراین دورشته پرداخته و نزد استادان فن تلمذ نمود تا خود به درجه استادی رسید .وی در سال 378ه . ق در شهربغداد در حالیکه ریاست رصد خانه را برعهده داشت ، مامور به رصد کواکب سبعه شد . در زمینه ریاضیات ، عمر خیام نیشابوری ، وی را ریاضیدانی عالی مقام دانسته است . اشنایدر گفته است که پرگار به اصطلاح مخروطی را وصف کرده است . مهمترین آثار ابوسهل کوهی عبارتنداز:”مرکز الدوایر المتماسه علی الخطوط بطریق تحلیل”و کتاب “اخراج الخطین من نقطه علی زاویه معلومه به طریق تحلیل “. این دانشمند عالی قدر حدود سال 405ه . ق دارفانی را وداع گفت .

.

منابع:

.http://mazan.parsiblog.com
.http://www.bmsm.blogfa.com
.http://poli-be-gozashteh.blogfa.com