وَچه ره باوّی بلاره، تـَب زنده ته کِلا ره
- با بچهها شوحی کنی، ظرفیت نداشته و پررویی میکنند
وَچه ره مِلّا هاکن، شه جانِ بِلا هاکن.
- بچه را باسواد کنی، بلای جانت میشود
- اگر بچه را به مدرسه ببری و باسواد شود، روزی اشکالات تو را به رُخت میکشد.
وچه عزیزه، ادب عزیزته
- بچهٔ هرکسی برایش عزیز است ولی ادبش مهمترست
ورگ دکته صد تا ره، بورده مه اتا ره
- گرگ در میان صدها رأس افتاد و فقط یک دام مرا برد.
- کنایه از بدشانسی.
ورزا کش بزا، چکه بپاته
- کنایه از فامیل (خیلی) دور. ورزا همان گاو نر است.
ورمز، بینج پشتی ئو خارنه
- کنار برنج علف هم آب میخورد. (البته در اصل ورمز حشرهای موذی در شالیزار است)
- کسی که با چسبانیدن خود به بزرگی برای خودش شهرتی به هم بزند و به این طریق امرار معاش کند.
وِنه دِل خَله چی خانه
- او طالب همه چیز هست و من پاسخگوی نیاز او نیستم
وَشنا ره خورش نِوَنه، خو ره بالش نِوَنه
- آدم گرسنه اهمیتی به خورشت غذا نمیدهد آدم خواب آلود بهانه بالشت نمیگیرد.
- این ضربالمثل زمانی بکار میرود که فردی برای انجام یک عمل بهانههای بیمورد میآورد.
وشنا کرک، شو دونه خو وینه
- مرغ گرسنه شب خواب غذا را میبیند.
وک، کـَوِز ره کول هایته
- قورباغه لاکپشت را به دوش گرفته.
- فردی کاری بیش از توانایی خود برعهده گرفته و از پسش برنمیآید.
ونه شیر شکار هکنه، شال بخره
- تا شیر شکار نکند، شغال گرسنه میماند.
وچه که زن بورده، شه پر همسائویه
- معادل حساب حسابه، کاکا برادر
.
منبع: ویکیگفتاورد | https://fa.wikiquote.org